Waarom alle peuters een persoonlijkheidsstoornis lijken te hebben

Voordat ik bij Pleegzorg terecht kwam, was ik werkzaam in een psychiatrisch ziekenhuis op de afdeling dubbeldiagnose. De kennis die ik daar opdeed, komt me heel goed van pas in het moederschap. Want de kernmerken van een persoonlijkheidsstoornis lijken eigenlijk heel hard op de ontwikkelingsfase waar mijn peuter nu in zit.

De meest voorkomende symptomen (volgens de DSM 5) zijn:

1. Verlatingsangst

Krampachtig proberen te voorkomen dat iemand je -feitelijk of vermeend- in de steek laat.

Tiens, waar ken ik dat van? Letterlijk een blok aan je been soms: tijdens het koken, de was ophangen, aan het poortje van de crèche… Soms heb je niet eens meer een broek nodig, omdat er al een peuter rond je benen gedrapeerd zit. Voor hen voelt het hetzelfde als mama vijf minuten naar de WC gaat, of een maand naar Nieuw-Zeeland.

2. Relationele problemen

Een patroon van instabiele en intense relaties, waarbij de ander heel erg wordt geïdealiseerd of juist gekleineerd.

Mama of papa is in de ogen van de peuter een held. Fouten maken doen ze niet, ze ruiken altijd naar roosjes en zelfs in je pyjama krijg je te horen: “Waaaw, mama mooi!” En tegelijk zijn de ouders ook de eersten om het te ontgelden wanneer ze het moeilijk hebben. We zullen maar blij zijn dat dat een teken is van een gezonde hechting 😉

3. Identiteitsstoornis

Duidelijk en aanhoudend instabiel zelfbeeld of zelfgevoel.

Ze overschatten zichzelf enorm: “Mama kijkeuh!”, roepen ze terwijl ze op één been en met een porseleinen ontbijtkom in de hand op de tafel aan het balanceren zijn. En een andere keer kunnen ze plots niets meer zelf en is het van: “Mama helpeuh”.

4. Impulsiviteit

Zijn daden niet kunnen controleren.

Euh, need I say more? De straat overlopen zonder te kijken, omdat ze een ieniemienie lieveheersbeestje aan de overkant op en tak zagen zitten.

5. (Zelf)destructief gedrag

Ik schreef hier al over in mijn artikel over de dreumespuberteit. Mijn kind bonkt met zijn hoofd op de grond als hij zijn zin niet krijgt. Hij leerde gelukkig wel al snel dat dat alleen voor hem nadelig was.

6. Moodswings

Sterk wisselende stemmingen

Moodswings zijn wel het codewoord voor mijn peuter. Het op een krijsen zetten als hem iets niet zint, onmiddellijk gevolgd door een smile als er op dat moment toevallig één van zijn favoriete personen passeert (wat ook elke week wisselt). Of mij slaan en een seconde erna al weer knuffelen… Een gezonde volwassen mens zou er soms zelf gek van worden 😉

7. Woede

Intense woede of moeite om je kwaadheid te beheersen

Ik-wil-een-blauwe-beker-maar-er-mag-geen-tekening-op-staan-en-hij-mag-ook-niet-rond-zijn-anders-word-ik-boos, zoiets. (Of meer voorbeeldjes zijn hier te vinden).

Het is dat ze zo schattig zijn (en de wachtlijsten zo lang) want anders hadden de psychiatrische centra al vol gezeten met peuters vrees ik 🙂