Ik ben 31!
maart 11, 2019
Bam, daar was het plots. Het besef van nu op tram 3 te zitten is er blijkbaar een jaar later pas gekomen. Dertig worden vond ik echt niet erg, je kan dan nog gezien worden als een late twintiger. Of je “vergissen” en zeggen dat je nog 29 bent. Maar 31, dat is andere koek. Vanaf nu lijkt ook een 4 al zo dichtbij en is er geen weg meer terug (drrrama queen, vanaf wanneer begint die midlife crisis eigenlijk??)
Het voelt alsof ik nu al “het beste” gehad heb. Voor de meeste mensen gebeuren de hoogtepunten van hun leven tussen 21 en 30: afstuderen, die eerste job vinden (de eerste keer loon ontvangen!), trouwen, een huis zoeken, misschien ook kinderen krijgen… Help, wat moet je dan eigenlijk de rest van je leven nog gaan doen?! Daar heb ik eens over nagedacht, en vrijdag post ik hier mijn bucketlist.
Sorry jongens, dit is de meest recente foto waar ik alleen op sta. (Ik ben vijf jaar getrouwd.)
Dit is trouwens de eerste verjaardag dat ik geen verlof genomen heb. Werken op je verjaardag, ik vind het toch iets raars. Maar met schoolgaande kindjes kan je elke verlofdag wel beter benutten dan zomaar omdat je jarig bent 🙂 We vierden het dan maar op zondag, met een middagje wellness. Ook volgende week zondag is er nog een uitloper, want dan gaan we naar Cirque du Soleil. Ook zoiets dat al jaren op mijn to do-lijst staat, maar wat er maar niet van kwam.
Op mijn werk trakteer ik vandaag met Keto-chocoladetaart en frambozenmousse. Want jarig of niet: nu ik al meer dan 7 kg kwijt ben, wil ik dat niet op het spel zetten. En ik heb trouwens niet eens zin in “echte” taart. (Dat zou mijn twintigjarige zelve nooit geloofd hebben.) Dus misschien is dat wel het grootste cadeau van ouder worden: de levenswijsheid die erbij komt, het beter voor jezelf zorgen, meer relativeren…
Hiep hiep hoera voor mezelf!
Hartelijk gefeliciteerd! En ik had het tegenovergestelde: 30 worden vond ik een cadeau 😉 ik keek echt uit naar dat cijfertje 3. Het is de leeftijd waarop je pas echt begint te ontdekken wie je bent, vind ik. Geniet er nog van!
Wanneer begint die midlifecrisis…euh als je als +40er al die “jonkies” hoort zuchten of het beste van hun leven voorbij is :D. Help zeg, doe mij nu niet bejaard voelen eh. Ik leef nog.
Ik vond het leven als dertiger veel beter dan het leven als twintiger. Als twintiger moet je zoveel levenskeuzes maken die ik lastig vond: studie, job, partner, woonplaats, … Ik vind dat het zoveel rust gaf eens er meer stabiliteit was. Nu trouwen en kinderen krijgen deed ik pas enkele jaren na mijn dertigste dus die fun heb ik wat uitgesteld ;).
Hahaa ja het is allemaal relatief, een wijze collega zei me vandaag nog dat ik blij moet zijn dat ik 31 MAG worden. Zal het vanaf nu elk jaar zo bekijken 😉
Proficiat! Ik word bijna 33, dus 31 is echt nog heeel jong 🙂 Maar ik snap je wel 😉
Proficiat! Ik werd in december 31, en blijf maar tegen iedereen zeggen dat ik 30 ben (uit gewoonte, en misschien ook omdat ik het niet wil geloven).
Haha strak plan! Misschien moet ik dat ook maar doen 🙂
Met een beetje vertraging: gelukkige verjaardag 🙂
Persoonlijk vind ik 30+ vééél beter dan 20+….
En inderdaad, je collega heeft gelijk, het is een ‘zege’ om de 31 gehaald te hebben!
Groeten
Sarah
[…] hip hoera! Ik werd 31. Maart is echt een rare maand om te verjaren: ik heb al in mijn bikini kunnen zonnen op mijn […]
[…] ik er aanvankelijk moeite mee had om 31 te worden, heb ik dit intussen helemaal omarmd. Toch blijf ik het een rare leeftijdscategorie vinden. Mensen […]