De Dochter kwebbelt (6)

Ze is nu vijf en weet met haar gekwebbel geen blijf. Ze zou nog praten tegen een hond met een hoedje op, geen moment staat die mond stil. Het letterlijk nemen van bepaalde dingen, of het feit dat een woord twee betekenissen kan hebben, vindt ze soms lastig. Maar voor ons is dat natuurlijk geweldig grappig. Wat er zoal uitgekomen is de laatste maanden, lees je hier:

• “Papa moet op een ander meisje verliefd worden, dan kan ik met jou trouwen.”
• “Wij hebben op school snoepjes gekregen voor het coronafeest.” (Het bleek om carnaval te gaan maar hey, potatoe potatoe)
• “Ik lust geen macaroni!” Mama: “Oké, dan maak ik voor jou pasta met kaassaus, blokjes hesp en broccoli.” Dochter: “Jaaa, lekker!”
• Mama: “Ik vind het wel straf dat jij dat al alleen kan!” Zij: “Maar ik wil geen straf!”
• Op haar verjaardag: “Ben ik morgen ook nog jarig?”
• “Die mevrouw is zeker al ouder dan bomma, want haar haren zijn witter.”
• “Jij bent een hartje lieverik.”
• “Die is met zijn neus in de vieze geit gevallen. (Viezigheid)
• “Ik kan al Engels spreken: Bonjour!”
• “Dat is echt duizend miljoen zeven keer lekker.”
• “Ik wil mijn appelgroenzee slaapkleed aandoen.” Wie heeft die kleur ook bedacht.
• Toen haar broer haar aan het pesten was: “Pas op of ik ga u uitknippen he!”
• “Ik wil later geen kindjes, die zijn alleen maar lastig.” Zelfkennis is het begin van alle wijsheid 😉
• Na het uitleggen van de bloemetjes en de bijtjes, zag ze op TV twee mensen kussen. Het was bedtijd, maar ze wou nog opblijven want: “Ik ga wachten tot die in hun blootje gaan liggen en speciaal knuffelen, ik wil dat eens zien als er een kindje wordt gemaakt.” Waaaay too early, mijn kind.
• Mama: “Ik ga voor de juf een briefje schrijven in verband met je pleister.” Zij: “Moet ik nu ook nog een verband over mijn pleister??”

Ik denk dat ze zich hiermee later ook nog krom zal lachen 🙂