Throwback Thursday: zelf een cakesmash organiseren

Er wordt ten huize Moederschip dezer dagen al eens teruggeblikt op oude kinderfoto’s (niet om ze eindelijk in een album te krijgen, aan die opruimtrends doe ik principieel niet mee :p) maar puur uit nostalgie.

Toen onze kindjes één jaar werden, konden we niet weerstaan aan de cakesmash fotoshoot. Omdat het toen echt een hype was (lees: pokkeduur) besloten we er gewoon zelf eentje te organiseren. En dat lukte eigenlijk best goed.

Voorbereiding

We leenden een doek van een bevriende hobbyfotograaf, lieten een taart maken door een bevriende hobbytaartenbakster (oké tot zover het doe-het-zelven) en haalden wat pomponnen en ballonnen.

Qua outfit gebeurt dit soort shoots meestal in bloot bovenlijf en met een over-the-top tutu voor de meisjes en bretellen of een leuk strikje voor de jongens.

The making of

Het codewoord voor dit soort shoots is: snel zijn! De gemiddelde éénjarige kan geen twee minuten stilzitten (gelukkig konden die van ons toen nog lang niet lopen haha) en wordt afgeleid door alles wat beweegt. Een goede voorbereiding is dus key. Je kan eerst eens oefenen met een ander voorwerp, zodat de taart niet meteen aan stukken wordt gemept. Als we dit monstertje meteen op de taart hadden losgelaten, was er niet veel geshoot geweest vrees ik:

DE Smash

En dan komt het. Als alles goed staat, je kind al eens heeft rondgekropen op het doek en de nodige afleidingsmanoeuvres (meties of zo) klaarstaan, wordt de taart neergezet en is het moment aangebroken. Iedereen wacht in spanning wat er gaat gebeuren en… dat bleek hier niets te zijn. De Dochter, MIJN dochter (die van de vrouw die taart als ontbijt eet en wou trouwen zodat ze een mega-dessertbuffet kon eten) was bang van de taart. Van alle mogelijke scenario’s was dit het enige waar ik geen rekening mee had gehouden. Geen taart durven aanraken zou natuurlijk het concept van een cake smash een beetje verzieken, dus ik bedacht dat eens ze die heerlijkheid zou leren kennen, het probleem snel opgelost zou zijn. En zo geschiedde, mijn dochter bleek dan toch geen totale vreemde voor mij te zijn. We doopten haar handje even in de taart, en de rest laat zich raden.

Bij De Zoon was het een heel ander verhaal, die deed alles volgens het boekje. Eerst op onderzoek uit gaan, eens proeven, de taart helemaal smashen en tenslotte ook nog eens uitsmeren over zichzelf. Heerlijk!

De beide foto’s hangen nu te blinken in onze living en we zijn er heel trots op. Hebben jullie een cakesmash overwogen en/of gedaan?