Een nachtje in een boomhut? Kunnen we!

Toen onze reis naar Center Parcs en Disneyland begin juni niet kon doorgaan omwille van corona, besloten we om in afwachting van de tweede poging (als alles goed gaat zal dat in september zijn) toch een originele overnachting te zoeken in ons eigen landje. Na een brainstorm met de kindjes kwamen we uit bij: logeren in een boomhut, op een schip, in een tent of op een boerderij.

Omdat een boomhut ons dan het meest gekke idee leek, gingen we op zoek. We vonden héél veel opties in eigen land, maar bij de meesten moest je minstens twee nachten boeken en voor De Man ons was één nachtje genoeg, gewoon om de ervaring eens te hebben. Ook waren sommige accommodaties maar voor twee personen (bvb. die “druppeltentjes” die in de bomen hangen). Er vielen dus al heel wat dingen af. Intussen had ik ons idee ook al laten vallen in mijn mama-Facebookgroep en zo kwam het dat ik getagd werd (thx Nadia!) in een artikel over origineel overnachten, waar ook onze uiteindelijke keuze tussen stond.

En die keuze, dat werd Slo Escape. Een soort van design boomhutten (tot zover de back to basics haha) waar ook De Man helemaal voor te vinden was. Geef toe, alleen nog maar op basis van de foto’s op hun site zou je zo willen vertrekken. Het was dus aftellen naar zondag 19 juli, toen we de boomhut eindelijk van dichtbij konden zien. En de foto’s liegen er niet om: ze zijn écht prachtig!

Wij verbleven in de Flying Fermette voor 4 personen. Er is ook nog een Tower (maar die staat gewoon op de grond) en een prachtige vliegende glazen kubus, die helaas maar voor 2 personen is. In onze Fermette was een eetgedeelte, een klein keukentje (met een koel’kist’ en kookstel), een slaapzetel, een badkamer met douche en mobiel toilet (dat was al een belevenis op zich) en zelfs een mini-terrasje!

We checkten in rond 16 uur en spendeerden de rest van de dag in het bos. De Zoon, die boswachter wil worden, was helemaal in zijn nopjes.

We hadden al een vermoeden dat de nacht heel kort zou worden, want er waren geen gordijnen in de boomhut (er zijn andere types waar dat wel het geval is). Maar dat het ZO een lastige nacht zou zijn, hadden we nu ook weer niet verwacht. Het was er heel warm en pikdonker, wat voor de nodige onderbrekingen heeft gezorgd, want ook in een boomhut van een paar vierkante meter kunnen knuffels en dekens spoorloos verdwijnen. De kindjes sliepen op een uitgeklapte slaapzetel, en wij op een soort van mezzanine. Na zes keer was de fun om de ladder op en af te gaan er ook wel af 😉

Maar die zware nacht werd meteen goedgemaakt bij het ontwaken. Geweldig om je ogen open te doen en alleen maar bos te zien, vogels en koeien te horen en nat mos te ruiken.

We mochten het ontbijt ophalen in een kist aan de parking (een kleine 200m wandelen) en daarna was het alweer tijd om uit te checken.

We reden door naar Chevetogne, een prachtig provinciaal domein zo’n tien kilometer verder, met prachtige tuinen, beelden en kunstwerken, speeltuinen en waterpret. Een absolute aanrader! Een dag was eigenlijk niet genoeg om alles te kunnen zien daar.

Dit korte en unieke tripje gaf ons toch even een vakantiegevoel. We kunnen er weer even tegen als lockdown nummer 2 zich aandient 😉